De transdermale (via de huid) toepassing van magnesium is de nieuwste vorm van magnesium suppletie. Zelfs als de exacte route die magnesium neemt door de huid nog niet volledig wordt begrepen, zijn er in de tussentijd verschillende studies die de doeltreffendheid ervan aantonen.
Norman Shealy
Het eerste bewijs werd geproduceerd door de Amerikaanse arts Norman Shealy. Hij onderzocht zes jaar lang de verschillende transdermale doseringsvormen en hij kon aantonen dat met de transdermale toepassing het magnesium tekort binnen een zeer korte tijd kon worden opgelost, namelijk in 4-6 weken. Vergelijkbare resultaten kunnen worden bereikt in twee weken met een intraveneuze magnesiumtherapie. Met orale magnesium suppletie daarentegen pas na 6 -12 maanden. Daarnaast is de verhouding van calcium tot magnesium positief verbeterd ten gunste van magnesium. (1)
Een verdere studie
Een verdere studie werd gedaan met behulp van een haaranalyse, voor en na twaalf weken transdermale applicatie met een 31 procent verzadigde magnesiumchlorideoplossing (magnesiumolie, als VitaCura®). Na twaalf weken kuur was er een gemiddelde toename van het cellulaire magnesiumgehalte van 59,5 % bij 89 procent van de proefpersonen. Met orale inname van magnesium kunnen vergelijkbare resultaten pas worden bereikt na 9-24 maanden. Bovendien vertoonden alle patiënten een gemiddelde verbetering van 25,2 % in de calcium-magnesium verhouding tijdens de testperiode. Als neveneffect werd een duidelijke aanwijzingen gevonden van een ontgifting van zware metalen, waargenomen bij 78 procent van de proefpersonen. (2)
Universiteit van Birmingham
Aan de Universiteit van Birmingham werd onderzocht of magnesium kan worden geabsorbeerd uit een vol bad. Gedurende zeven dagen hebben 19 proefpersonen een bad van twaalf minuten in een één procent magnesiumsulfaat oplossing. Het magnesiumgehalte werd onderzocht, zowel in het bloed als in de urine. Daarbij werd aangetoond, dat tijdens de zeven dagen toepassingsperiode het magnesiumgehalte voortdurend steeg, zowel in het bloed en in de urine bij 16 van 19 proefpersonen. Bij de proefpersonen die geen verhoging van de bloedspiegel hadden gerealiseerd, kon een hoge aanwezigheid van magnesium worden gemeten in de urine. Uit de resultaten van dit onderzoek blijkt, dat magnesium kan worden geabsorbeerd uit een bad via de huid, en afhankelijk van de magnesiumstatus van de betrokkenen, weer uitgescheiden via de nieren. (3)
Mayo Clinic (USA)
De meest recente studie over de transdermale absorptie van magnesium wordt geleverd door de gerenommeerde Mayo Clinic in Rochester (USA). Hier werd onderzocht of magnesium transdermaal toegepast in de vorm van magnesium olie werkt bij fibromyalgie. 40 vrouwen met de klinisch vastgestelde diagnose “Fibromyalgie” namen deel aan de studie. Met behulp van een speciale vragenlijst over het type en de manifestatie van de klachten werd het gedocumenteerd. De gegevens werden bij het begin, na 2 weken en 4 weken behandeltijd gemeten. Elke deelnemer werd gevraagd om te sprayen en te masseren met 4 sprays twee keer per dag op de armen en benen gedurende 4 weken. 24 deelnemers voltooiden het onderzoek. Voor alle deelnemers gold dat alle klachten aanzienlijk waren verbeterd. (4)
(1) Shealy CN: transdermale absorptie van magnesium. Southern Medical Association 2005, S.18
(2) Watkins K, Josling PD .: Een pilot-studie naar de impact van de transdermale magnesium behandeling op het serum niveaus en het gehele lichaam CaMg verhoudingen bepalen. Het Voedingscentrum Practitioner, voorjaar 2010
(3) Waring RH: Verslag over de absorptie van magnesiumsulfaat door de huid. School of Biosciences, Universiteit van Birmingham. B15 2TT, UK
(4) Engen DJ, McAllister SJ, Whipple MO, Cha SS, Dion LJ, Vincent A., Bauer BA, Wahner-Roedler DL:. Effecten van transdermale magnesiumchloride op de kwaliteit van leven van patiënten met fibromyalgie: een haalbaarheidsstudie, 2015, Journal of Integrative Medicine Redactie.